چه عواملی بر اثر کاربرد دیمولسیفایر تأثیر می گذارد؟
عوامل زیر بر اثر کاربرد افزودنی دمولسیون کننده تأثیر می گذارد:
1.عوامل خود افزودنی دمولس کننده
①ساختار شیمیایی: دمولسیفایر برای میدان نفتی با ساختارهای شیمیایی مختلف، تفاوت های قابل توجهی در اثر امولسیون سازی روی انواع مختلف امولسیون ها دارد. به عنوان مثال، افزودنی دمولسیون کننده برای تصفیه امولسیون های آب در روغن (W/O) مناسب است، در حالی که سایرین برای امولسیون های روغن در آب (O/W) موثرتر هستند. نسبت و توزیع گروه های آبدوست و آبگریز در ساختار مولکولی بر عملکرد demulsification تاثیر می گذارد.
②وزن مولکولی افزودنی دمولسیون کننده: اندازه وزن مولکولی بر سرعت انتشار و ظرفیت جذب ماده افزودنی دمولسیون در امولسیون تأثیر می گذارد.
به طور کلی، افزودنی های دمولسیون کننده با وزن مولکولی متوسط اثرات بهتری دارند. هر دو وزن مولکولی بیش از حد بزرگ یا بسیار کوچک ممکن است اثر demulsification را کاهش دهند.
③غلظت: غلظت استفاده از افزودنی دمولسیون کننده باید در محدوده خاصی باشد. غلظت خیلی کم ممکن است به طور کامل اثر demulsification را اعمال نکند. غلظت بیش از حد بالا ممکن است منجر به ضایعات شود و حتی ممکن است اثرات نامطلوبی بر پردازش بعدی داشته باشد.
2. خصوصیات امولسیون
①نوع امولسیون: امولسیون های آب در روغن (W/O) و روغن در آب (O/W) به انواع مختلفی از دمولسیفایر برای میدان نفتی نیاز دارند. علاوه بر این، امولسیون های چندگانه پیچیده معمولاً سخت تر می شوند. ②نسبت روغن به آب: نسبت های مختلف روغن و آب در امولسیون منجر به مشکلات مختلفی در امولسیون شدن می شود. به طور کلی، زمانی که نسبت روغن به آب نزدیک است، دشواری امولسیفیکاسیون بیشتر است.
③درجه امولسیون شدن: هرچه درجه امولسیون بالاتر باشد، یعنی اندازه قطرات کوچکتر باشد، توزیع یکنواخت تر و پایداری قوی تر، دشواری امولسیون سازی بیشتر می شود. به عنوان مثال، امولسیون های بسیار پایدار که از طریق هم زدن شدید یا افزودن امولسیفایرهای کارآمد تشکیل می شوند، نیازهای بیشتری برای آبگیری امولسیون دمولسیفایر دارند.
④خواص نفت خام: در صنعت نفت، ویسکوزیته، چگالی، مقدار اسید، محتوای کلوئید و آسفالتین نفت خام و غیره همگی بر اثر دمولسیفایر برای میدان نفتی تاثیر می‌گذارند. امولسیون های حاصل از نفت خام با ویسکوزیته بالا و محتوای کلوئید و آسفالتین بالا معمولاً با استفاده از افزودنی شکن امولسیون سخت تر می شوند.
3-شرایط عملیاتی
① دما: دما تأثیر قابل توجهی بر اثر دمولسیفیکاسیون دارد. افزایش مناسب دما می تواند ویسکوزیته امولسیون را کاهش دهد و حرکت حرارتی مولکولی را افزایش دهد، که منجر به انتشار و جذب آبگیری امولسیون دمولسیفایر در امولسیون می شود و در نتیجه اثر دمولسیفیکاسیون را بهبود می بخشد. با این حال، دمای بیش از حد بالا ممکن است باعث تجزیه یا تبخیر شدن دمولسیفایر برای میدان نفتی شود و کارایی افزودنی شکن امولسیون را کاهش دهد.
②شدت هم زدن: هم زدن متوسط می تواند امولسیون دمولسیفایر را آبگیری به طور یکنواخت در امولسیون پراکنده کند و کارایی امولسیفیکاسیون را بهبود بخشد. اما هم زدن بیش از حد قوی ممکن است افزودنی شکن امولسیون را پایدارتر کند، که در عوض باعث امولسیون شدن نمی شود. ③زمان درمان: دمولسیفایر به زمان معینی نیاز دارد تا دمولسیفایر میدان نفتی به طور کامل اثر افزودنی شکن امولسیون را اعمال کند. اگر زمان درمان خیلی کوتاه باشد، امولسیفیکاسیون ممکن است ناقص باشد. اگر زمان درمان بیش از حد طولانی باشد، ممکن است هزینه ها و مصرف انرژی را افزایش دهد.
4. سایر عوامل
①مواد همجوار: اگر مواد دیگری مانند سورفکتانت ها، ذرات جامد، نمک ها و غیره در امولسیون وجود داشته باشد، ممکن است با امولسیون امولسیفایر برهمکنش داشته باشند و بر اثر امولسیون زدایی اثر بگذارند. به عنوان مثال، برخی از سورفکتانت ها ممکن است پایداری امولسیون را افزایش دهند، با ترکیبات دمولسیفایر برای مکان های جذب رقابت کنند و کارایی دمولسیفایر را برای میدان نفتی کاهش دهند.
② مقدار pH: برای برخی از ترکیبات دمولسیفایر که به مقدار pH حساس هستند، مقدار pH امولسیون بر عملکرد امولسیفیکاسیون ترکیبات دمولسیفایر تأثیر می گذارد. به عنوان مثال، برخی از ترکیبات demulsifier ممکن است تحت هیدرولیز، رسوب و سایر تغییرات تحت شرایط اسیدی یا قلیایی قرار گیرند و در نتیجه اثر demulsification را تحت تاثیر قرار دهند.